Bakkerszout of zeezout
Op verpakt brood staat meestal 'bakkerszout' of 'gejodeerd zout'.
Gelukkig.
Je hebt per dag niet veel
jodium
nodig, maar het zit bijna in geen enkel voedingsmiddel. Alleen in
zeewier, sommige vissen en een heel enkele groente. Een jodiumtekort
geeft nare problemen met je stofwisseling en hormoonhuishouding
(trefwoord hypothyreoïdie).
Daarom werd de afgelopen tientallen jaren uit voorzorg jodium
toegevoegd aan brood. Brood at iedereen.
Bakkers waren wettelijk verplicht om broodzout te gebruiken met
toegevoegd jodium. En ook het zout voor de consument bevatte jodium
(JoZo = Jodium Zout).
Op die manier was de kans klein dat men met een
jodiumtekort te maken zou krijgen.
Bij ouderen was het nog wel een probleem, want die aten weinig brood.
De rechter
verbood de verplichte jodiumtoevoeging een paar jaar geleden. De
consument moest
zelf kunnen beslissen of hij jodium in zijn eten wil.
Een misverstand:
de consument kan daar alleen over beslissen als hij weet hoe het zit,
en dat
is nooit echt uitgelegd.
De gezondheidsgevolgen vallen tot nu gelukkig nog mee. Supermarkten en
grotere bakkers hebben in een convenant afgesproken dat
ze uit voorzorg zout met jodium blijven gebruiken. Dat heet nu
bakkerszout (i.p.v. broodzout) en het mag ook worden toegevoegd aan
andere bakkerijproducten (o.a. gebak, koekjes, saucijzenbroodjes en pizza).
Het Voedingscentrum waarschuwt voor brood van biologische
bakkers en van thuisbakkers . Als die zout zonder jodium gebruiken,
zoals
zeezout, loop je risico op een jodiumtekort.
Wij gebruiken bakkerszout en dieetzout (LoSalt met jodium).
